Soms verandert een politieke storm onverwacht in een orkaan. Dat gebeurde gisteravond, toen de radicale Republikein Marjorie Taylor Greene aankondigde dat ze per 5 januari haar zetel in het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden opgeeft. Een volstrekt verrassende stap, zeker voor iemand die jarenlang één van de luidste stemmen achter Donald Trump was — en die haar politieke identiteit volledig op het MAGA-merk had gebouwd.
Maar zoals zo vaak in de politiek: wie te dicht bij de zon vliegt, verbrandt uiteindelijk zelf.
Een breuk die niemand zag aankomen
De afgelopen weken rommelde het al. Trump en Greene stonden vaker tegenover elkaar dan naast elkaar. Discussies over buitenlandse steun, ruzies over gezondheidszorgbeleid, en dan de explosieve kwestie rond haar poging om het ministerie van Justitie te dwingen meer Epstein-documenten vrij te geven.
De echte knal kwam toen Trump haar vorige week openlijk een “traitor” noemde en aankondigde dat hij in 2026 een tegenkandidaat voor haar zou steunen. Voor Greene — jarenlang de pitbull van MAGA — moet dat als verraad hebben gevoeld.
Ze zei eerlijk: “Ik hou te veel van mijn district om een hatelijke en vernederende strijd tegen de president die ik verdedig aan te gaan.”
Voor iemand die haar carrière bouwde op absolute loyaliteit aan Trump, klonk dat meer als een afscheid van een geloof dan van een baan.
Een systeem dat vastloopt
In haar tien minuten durende video beschuldigde Greene zowel Democraten als haar eigen Republikeinse leiders van het lamleggen van het Congres. Acht weken stilstand door een shutdown, weglopende wetgeving, politieke showstukken — Greene schilderde een wereld waarin niemand meer aan regeren toekomt.
Opmerkelijk genoeg klonk ze voor het eerst minder als een brandstichter en meer als iemand die gefrustreerd is door het eigen vuur dat te hoog staat.
Ze zei dat het Congres had moeten werken aan betaalbare gezondheidszorg, maar in plaats daarvan “Amerika vulde met walgelijke politieke drama’s”.
Of dat zelfreflectie is of blaming the game — dat mag de lezer bepalen.
De val van een MAGA-ster
Greene was jarenlang een van de grootste sterren van de Truimp-beweging. Ze verdedigde hem in rechtszaken, haalde miljoenen aan donaties binnen en trok volle zalen in het landelijke Zuiden. Zelfs na de meedogenloze uitspraken van Trump bleven veel kiezers in haar thuisdistrict achter haar staan.
Maar zelfs sterren die een eigen licht lijken te hebben, blijken uiteindelijk afhankelijk van de zon waar ze omheen draaien. Trump heeft haar endorsement ingetrokken, en daarmee ook haar politieke toekomst in de huidige GOP.
De buitenstaander die establishment werd
Greene heeft altijd het beeld gecultiveerd van een buitenstaander die vecht tegen het corrupte systeem. Maar ironisch genoeg is ze in vier jaar tijd precies dat geworden wat ze verafschuwde: een onderdeel van de machinerie.
Ze klaagt over immigratie, globalisten, bedrijfsbelangen, buitenlandse oorlogen, en politici die Amerikanen tegen elkaar opzetten. Maar dit is dezelfde retoriek die haar carrière groot heeft gemaakt.
Als het establishment volgens haar zo slecht was, waarom bleef ze er zo fanatiek onderdeel van?
Een toekomst vol vraagtekens
Dat Greene “veel van jullie weer hoopt te zien” klinkt als een duidelijke hint dat ze niet klaar is met de politiek. Een talkshow? Een eigen mediakanaal? Een gouverneursrace?
In ieder geval één ding is zeker:
De GOP verliest een van haar luidste stemmen — en misschien ook een van haar gevaarlijkste.
Trump zei direct dat haar vertrek “goed nieuws voor het land” is. Maar voor de MAGA-beweging betekent het dat één van hun felste krijgers het strijdveld verlaat.
Denise Burns, voormalig GOP-districtsvoorzitter, zei het treffend: “We hebben een nieuwe spreekbuis nodig. Iemand die de vlag kan overnemen.”
Die lege plek zal snel worden opgevuld. In het Amerika van nu blijft macht nooit lang liggen.
Ontdek meer van HBP Media
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
