Mkb mogelijk vrijgesteld van rapportage woon-werkverkeer

DEN HAAG, 21 november 2025 – De rapportage over zakelijk en woon-werkverkeer staat opnieuw op de politieke agenda. De maatregel, die sinds 2024 verplicht is voor werkgevers met 100 of meer werknemers, heeft tot veel onduidelijkheid en administratieve lasten geleid, vooral binnen het midden- en kleinbedrijf. Uit een recente brief van het Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat blijkt dat het kabinet nu van plan is om het mkb volledig vrij te stellen van deze rapportageplicht

De rapportage woon-werkverkeer maakt onderdeel uit van een breder pakket aan maatregelen om de CO₂-uitstoot van zakelijke mobiliteit te reduceren. Door data te verzamelen over gereisde kilometers, vervoersmiddelen en uitstoot, krijgt de overheid inzicht in de klimaatimpact van zakelijke bewegingen. Toch blijkt vooral het mkb niet in staat om deze gegevens efficiënt te verzamelen.

Waarom het mkb wordt vrijgesteld

Volgens het ministerie beschikken veel mkb-bedrijven simpelweg niet over de administratieve systemen die nodig zijn om woon-werkverkeer nauwkeurig te registreren. Vooral kleinere organisaties ervaren de verplichting als onuitvoerbaar en disproportioneel. De staatssecretaris geeft aan dat de administratieve last te groot is voor bedrijven met beperkte middelen en beperkte personele capaciteit. Het kabinet wil daarom dat alleen organisaties met 250 of meer werknemers nog rapportageplichtig zijn.

Deze koerswijziging volgt uit het regeldrukreductieprogramma waarover de Tweede Kamer eerder is geïnformeerd. Het kabinet wil de 500 regels aanpakken die voor ondernemers de meeste regeldruk opleveren. De aanpassing van deze rapportageplicht geldt als een belangrijke eerste stap. Daarnaast sluit dit voornemen aan bij de wens van de Kamer zelf om het mkb te ontzien.

Impact op grote bedrijven

Voor organisaties met 250 of meer werknemers verandert er voorlopig niets: zij blijven verplicht om reisgegevens te registreren en te rapporteren. Volgens het ministerie zijn deze bedrijven doorgaans wel in staat om de administratie op een gestructureerde manier bij te houden. De vrijstelling van kleinere bedrijven heeft volgens de staatssecretaris geen gevolgen voor grote werkgevers en zal geen afbreuk doen aan de doelstellingen op het gebied van CO₂-reductie.

Wijziging in regelgeving in voorbereiding

Het ministerie zal de regelgeving aanpassen in overleg met relevante stakeholders zoals MKB-Nederland en ONL. De internetconsultatie van het wijzigingsbesluit wordt verwacht aan het begin van het komende jaar. Daarna volgt de voorhangprocedure, waarna de Raad van State advies zal uitbrengen. De ambitie is om de wijziging per 1 januari 2027 in te laten gaan.

Rol van gemeenten en handhaving

De brief vermeldt dat het ministerie met de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) in overleg treedt over de handhaving van de rapportageplicht voor organisaties onder de 250 werknemers. De voorkeur van het ministerie is dat gemeenten en omgevingsdiensten terughoudend omgaan met de handhavingsbevoegdheden zolang de regelgeving wordt aangepast. Hiermee wil het kabinet voorkomen dat mkb-bedrijven in de tussentijd onnodig worden belast.

Waarom de rapportage in 2024 werd ingevoerd

De rapportage woon-werkverkeer werd in 2024 ingevoerd om werkgevers bewuster te maken van hun CO₂-uitstoot en hun mobiliteitsbeleid te verduurzamen. Het doel was om zakelijke mobiliteit te vergroenen door inzicht te creëren in vervoersstromen en keuzes binnen bedrijven. Hoewel de maatregel inhoudelijk breed werd gesteund, bleek de uitvoering bij kleinere werkgevers problematisch.

Veel mkb-ondernemers gaven aan dat zij simpelweg niet over de logistiek, tools of personele capaciteit beschikken om gedetailleerde reisgegevens te verzamelen. Ook bleken externe softwareoplossingen niet altijd betaalbaar of bruikbaar voor bedrijven met minder dan 100 medewerkers. Hierdoor ontstond een ongelijk speelveld tussen grote bedrijven en kleinere organisaties.

Vooruitblik: naar een uitvoerbaar mobiliteitsbeleid

Met het voornemen om het mkb uit te zonderen, probeert de overheid de balans te vinden tussen klimaatbeleid en praktische uitvoerbaarheid. Het ministerie benadrukt dat de rapportageplicht voor grote bedrijven blijft bestaan om toch voldoende data te verzamelen voor de nationale CO₂-monitor. Tegelijkertijd worden kleine ondernemers ontlast van een administratieve verplichting die volgens het ministerie niet in verhouding staat tot hun mogelijkheden.

Het kabinet wil hiermee laten zien dat verduurzamingsbeleid hand in hand kan gaan met het verminderen van regeldruk. Werkgevers en politiek blijven de komende maanden betrokken bij de consultaties, waarbij ook aandacht zal zijn voor de vraag hoe nieuwe regelgeving toekomstbestendig kan worden ingericht.

Conclusie

De voorgenomen vrijstelling van het mkb betekent een duidelijke koerswijziging in het Nederlandse mobiliteitsbeleid. Terwijl duurzaamheid een belangrijke prioriteit blijft, erkent het kabinet dat regelgeving alleen effectief is wanneer deze uitvoerbaar is voor alle betrokken partijen. Met de geplande wijzigingen, die naar verwachting per 2027 ingaan, worden kleinere werkgevers duidelijk ontlast, terwijl grotere organisaties hun rapportageplicht behouden. De komende maanden wordt duidelijk hoe de definitieve regelgeving eruit zal zien.