Er was een tijd dat de Verenigde Staten zich profileerden als het onbetwiste middelpunt van de wereldorde. Vrijheid, democratie en economische kracht waren de pijlers waarop het Amerikaanse zelfbeeld rustte. Maar onder het presidentschap van Donald Trump is dit beeld in toenemende mate gaan rafelen. Wat resteert is een verscheurd land, waar links en rechts elkaar niet meer vinden, de economie onder druk staat, en het internationale aanzien steeds verder afbrokkelt.
Polarisatie als dagelijkse realiteit
Onder Trump is de politieke verdeeldheid in de VS uitgegroeid tot een existentiële kloof. Links en rechts staan lijnrecht tegenover elkaar. Waar Republikeinen applaudisseren voor strengere immigratiemaatregelen, hogere handelstarieven en het terugdraaien van klimaatbeleid, zien Democraten hierin een ondermijning van zowel binnenlandse stabiliteit als internationale reputatie.
- Het publieke debat is verhard, talkshows en sociale media fungeren als slagvelden.
- Families vallen uiteen: waar Thanksgiving vroeger een moment van eenheid was, is het nu een arena van verhitte politieke discussies.
- Volgens recente peilingen noemt meer dan 70% van de Amerikanen de tegenpartij niet alleen “fout”, maar “gevaarlijk”.
De VS lijkt geen gedeeld verhaal meer te hebben; slechts parallelle werkelijkheden.
De muur met Mexico: symbool van isolatie
De muur aan de zuidgrens, Trumps politieke paradepaardje, is slechts ten dele voltooid. Hoewel miljarden zijn geïnvesteerd, blijkt het bouwwerk eerder een monument van verdeeldheid dan van veiligheid. Migratie is niet gestopt, maar verplaatst zich via andere routes. De muur heeft Mexico tot een vijandige buur gemaakt, terwijl de banden tussen beide landen cruciaal zijn voor handel en veiligheid.
Critici zien de muur als een tastbaar symbool van een Amerika dat zich afsluit in plaats van de dialoog aan te gaan. Voorstanders prijzen het als bescherming tegen “illegale invasies”. Het resultaat? Nog meer verdeeldheid.
Het stopzetten van subsidies en het “America First”-dogma
Trump schrapte subsidies voor groene energie, internationale hulp en gezondheidsprogramma’s. Wat overbleef is een economisch beleid dat sterk leunt op fossiele brandstoffen en korte termijnwinst. Terwijl China en Europa miljarden investeren in duurzame technologieën, verliest de VS terrein op het wereldtoneel.
Binnenlands treft dit beleid vooral de middenklasse en lagere inkomensgroepen. Universiteiten zien hun onderzoeksbudgetten krimpen, arme gezinnen verliezen toegang tot betaalbare gezondheidszorg, boeren kampen met lagere opbrengsten door wegvallende steun.
Een antivaxxer als minister
Alsof de pandemie van COVID-19 niet genoeg littekens heeft achtergelaten, benoemde Trump een uitgesproken antivaxxer tot minister van Volksgezondheid. Het beleid draait nu minder om wetenschappelijke feiten en meer om ideologische overtuigingen. Vaccinatieprogramma’s voor kinderen worden teruggeschroefd, en campagnes tegen polio en mazelen stokken.
De gevolgen zijn zichtbaar: een stijging van het aantal besmettingen met ziektes die lang onder controle waren. Voor de medische wereld is dit een schok: het land dat ooit leidde in medische innovatie, negeert nu basale volksgezondheidsprincipes.
Handelstarieven en economische isolatie
Trumps handelsoorlogen raken inmiddels de kern van de Amerikaanse economie. Hogere tarieven op Chinese, Europese en zelfs Canadese producten leiden tot prijsstijgingen in de supermarkt en bij fabrikanten. Boeren zien hun exportmarkten verdwijnen, bedrijven vertrekken naar het buitenland om heffingen te ontlopen.
De “tariff man”-politiek wordt door analisten beschouwd als een van de oorzaken van de huidige economische vertraging. Waar ooit globalisering en handel de motor van Amerikaanse groei waren, draait de VS zich nu steeds meer in zichzelf vast.
De moord op Charlie Kirk
De aanslag op de rechtse activist Charlie Kirk heeft Amerika opnieuw op scherp gezet. De aanslag op Kirk, illustreert het incident hoe giftig het politieke klimaat is geworden. Links en rechts beschuldigen elkaar van het aanwakkeren van haat, terwijl geweld steeds vaker een politieke uitlaatklep lijkt te zijn.
De VS kent een lange traditie van politieke aanslagen, maar de recente golf van geweld – van de bestorming van het Capitool tot dit incident – bevestigt dat het land gevaarlijk dicht tegen een permanente staat van binnenlandse onrust aanleunt.
De dollar wankelt, rentes stijgen, werkloosheid neemt toe
De economische fundamenten van de VS zijn niet meer zo onwrikbaar als ze ooit leken.
- De dollar verliest aan kracht doordat steeds meer landen handel drijven in alternatieve valuta, zoals de Chinese yuan of de euro. De BRICS-landen pleiten openlijk voor een nieuwe wereldmunt, waardoor de dominantie van de dollar niet langer vanzelfsprekend is.
- De rentes stijgen: de Federal Reserve moet steeds harder ingrijpen om inflatie te temmen. Dit maakt lenen duurder, huizen onbetaalbaar en investeringen riskanter.
- De werkloosheid stijgt, vooral in de industrie en landbouw, sectoren die juist door Trumps beleid beschermd hadden moeten worden. Jongeren en minderheden zijn het hardst getroffen.
Waar Amerika ooit de motor van de wereldeconomie was, lijkt het nu meer op een machine die steeds vaker hapert.
De staat van Amerika anno nu
De “American Dream” staat onder druk. De kloof tussen arm en rijk groeit, onderwijs en zorg worden onbetaalbaar, de politieke instituties verliezen gezag. Buitenlandse bondgenoten wenden zich af, vijanden zien hun kans schoon.
Amerika lijkt gevangen in een cyclus van nationalisme, economisch protectionisme en interne verdeeldheid. Trump belooft kracht, maar levert vooral conflict. Zijn presidentschap laat een land achter dat kwetsbaarder is dan ooit tevoren.
De vraag is niet langer of Amerika zijn leidende rol kan behouden, maar of het überhaupt zijn eigen samenhang kan bewaren.
Ontdek meer van HBP Media
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
